vrijdag 7 oktober 2011

Finisterre, einde der wereld

Inmiddels is het alweer ruim een week geleden dat ik aangekomen ben in Santiago. Na aankomst en rustdag de dag erna met de pelgrimsmis zijn we de volgende dag doorgegaan richting Finisterre, zo´n 95 km van Santiago, dwz. ik heb de eerste etappe met bus en taxi moeten doen, aangezien ik de avond ervoor sangria gedronken heb die hoogstwaarschijnlijk slecht geweest is, waardoor ik ´s nachts en de dag erop flink beroerd geweest ben. We troffen het wel in Santiago, tijdens onze rustdag werd er een middeleeuwse markt opgebouwd, en ´s middags begon het feest. Overal marktkraampjes, ook met eten en drinken, paella, grote stukken gegrild vlees, en sangria....Ook straatartiesten en muziek, heel gezellig en sfeervol.

Op de foto zien jullie wat wij noemden de ´beroepspelgrim´, die we elke dag weer tegenkwamen, meestal achter een biertje...promotie van de stad? geen idee, het was wel mooi om te zien!









Na 3 dagen bereikten ´s ochtends  Finisterre, en was de kaap al van verre te zien. Het was super mooi weer (nog steeds, alhoewel er wat meer bewolking is en het iets koeler geworden is, maar ´s middags toch nog  tegen de 28-30 graden) en we hebben er een strandmiddag van gemaakt. Lekker gezwommen en geluierd. ´s Avonds tegen 18 uur de laatste 3,5 km naar de kaap gelopen, met een fles wijn en bocadillo en de zonsondergang bewonderd. Daarna de eerste stappen oostwaarts gezet, na 4 weken alleen maar westwaarts gelopen te hebben!
Er waren niet al te veel pelgrims bij de kaap gelukkig, ook niet op de weg van Santiago naar Finisterre, dit i.t.t. de zeer drukke laatste 100 km voor Santiago, die mede daardoor ook niet de mooiste van de camino zijn. De natuur richting Finisterre was ook weer prachtig, en heel rustig en stil, geen lawaai van doorgaande wegen.

Nu ben ik weer terug in Santiago (met de bus), en inmiddels heb ik al van de meeste reisgenoten afscheid moeten nemen. Vreemd als je een maand zo intensief met elkaar bent omgegaan, maar ja, dat hoort erbij, plus de nodige emoties. EĆ©ntje is nu op weg naar Finisterre, en van daar uit is het nog mogelijk naar Muxia te lopen, wat erg interessant schijnt te zijn. Morgen ga ik met de bus naar Finisterre en lopen we samen zondag naar Muxia. Dinsdag vertrek ik dan per bus naar Porto, waar ik nog enkel dagen de tijd heb om deze mooie stad te bewonderen voordat ik zaterdag terug naar Eindhoven vlieg.

Intussen heb ik nog enkele malen samen met anderen die aangekomen zijn de pelgrimsmis bezocht. Beroemd is het grote wierookvat wat na de mis aangestoken wordt en door de kathedraal geslingerd wordt. Dit was er de eerste keer niet, maar op 4 en 5 oktober, tijdens de naamdagen van de heiligen Franciscus en Bruno, hadden we het geluk dit bijzondere schouwspel te zien. Het vat wordt handmatig in beweging gezet door een aantal mannen en slingert werkelijk tot aan het dak van de kathedraal. Hieronder een link naar u tube, waar ik een opname hiervan vond.


http://www.youtube.com/watch?v=rsgy33oUBJM&feature=related

Verder heb ik een kleine intieme mis met zo´n 10 personen bijgewoond, verzorgd door een Duitse orde, bij het graf van de apostel Jakobus, plus een spirituele rondgang om de kathedraal. Plezierig als je daardoor iets meekrijgt van de woorden die gesproken worden, de pelgrimsmis is helaas volledig in het Spaans, wat ik niet beheers . Wel aan te raden als je naar Spanje gaat, ik heb me erover verbaasd hoe weinig je met Engels terecht kunt! Iets voor komende winter wellicht.

groetjes, Irma

Geen opmerkingen:

Een reactie posten