zaterdag 13 augustus 2011

Sportvasten Wandelpelgrimage naar Santiago de Compostela


Santiago de Compostela in noord-west Spanje is één van de oudste pelgrimsoorden van Europa. Reeds in de vroege middeleeuwen liepen hier al pelgrims uit alle windstreken. De laatste decennia is de populariteit van ´El Camino´ (de weg) behoorlijk toegenomen. Vroeger liep men uitsluitend uit religieuze overwegingen, om de relieken van de heilige Jacobus te bezoeken, die naar de legende verluidt, persoonlijk heeft ingegrepen in de Spaanse geschiedenis en de Christenen geholpen heeft in een veldslag tegen de Moren. Men kon hiermee een aflaat verdienen en aldus een plekje in de hemel veilig stellen. Moderne pelgrims gaan niet meer (uitsluitend) uit religieuze overwegingen op pad, maar zien het vaak als een combinatie van een sportieve uitdaging en een spirituele tocht, een soort bezinning op het leven zeg maar.
Dit geldt ook voor mij en dat is de reden dat ik op 31 augustus naar de voet van de Pyreneeën reis per TGV, om vanuit St. Jean-pied-de-Port de Camino Francès te lopen. Dit is de meest belopen route naar Santiago de Compostela.


Naast een spirituele tocht is het een ideale expeditie om gedurende 5 tot 6 weken een switch te maken naar een nieuwe levensstijl. We weten echter dat wandelen alleen nauwelijks tot gewichtsverlies leidt, er is een voedingsaanpassing nodig die het lichaam laat switchen van suiker- naar vetverbranding. Door het toepassen van de Sportvastenprincipes tijdens deze lange wandeltocht moet het mogelijk zijn deze switch te maken in aanvang van de tocht en te versterken gedurende de tocht. Ik ga door de bril van het Sportvasten kijken naar de mogelijkheden van voeding en minikuren op de verschillende plaatsen die op de Camino aangedaan worden. Mijn bedoeling is om enkel malen per week deze blog bij te werken met tekst en foto´s, en u op de hoogte te houden van dit experiment. 




Momenteel ben ik mij aan het voorbereiden door elk weekend 2-3 dagen met bepakking door mijn achtertuin, het Zuid-Limburgse Heuvelland, te lopen. Ik ben dan wel een hardloper, maar wandelen met een rugzak is een ander ding, het geeft een totaal andere belasting op je lichaam. Maar oefening baart kunst, elke keer een stukje verder met een iets zwaardere rugzak. De afgelopen 3 weken heb ik opgebouwd van 15 naar 25 kilometer (de gemiddelde dagafstand op de Camino) en het gaat goed. Ongemakken als blaren en drukpunten van de rugzak kom je natuurlijk tegen, en ook is er al 2 kg uit de rugzak gegaan, een mens kan met veel minder toe dan hij in eerste instantie denkt! Er zit nu ongeveer 10 kg ´droog´ gewicht in; daar komt eten en drinken nog bij. Maar het voelt al vertrouwd en niet meer ongemakkelijk.

Vandaag in de omgeving Slenaken en Noorbeek gelopen. Met behulp van wandelroutes ontdek je de mooiste plekjes, het is puur genieten hier. Ik woon al 10 jaar in Limburg, maar had nog niet veel in het heuvelland gewandeld. Het landschap is zeer afwisselend, met behoorlijk wat stijgen en dalen; een goede training voor de Camino. Mijn wandelstokken was ik vergeten en door de vele regenval was het behoorlijk glad hier en daar, maar verder perfect wandelweer, niet te warm, slechts af en toe een buitje en niet teveel zon. Wat dat betreft ben ik blij met deze Hollandse zomer! 
Zo meteen nog de route voor morgen uitzoeken en nu lekker slapen.

Irma


1 opmerking: